De bacterie Burkholderia pseudomallei komt voor in de bodem en zoet oppervlaktewater van tropische gebieden. Contact van beschadigde huid met of inhalatie of ingestie van water of aarde kan leiden tot melioidose. Melioidose kent een grote verscheidenheid aan klinische presentaties, van zeer acuut tot chronisch, eventueel fluctuerend of met een periode van latentie. De meest voorkomende uitingen zijn een pneumonie, die necrotiserend of caviterend kan verlopen, en een gedissemineerd beeld met cutane en viscerale abcessen en osteomyelitis. Sepsis kan in korte tijd dodelijk zijn. Patiënten met co-morbiditeit als diabetes mellitus, cirrose, chronische nierinsufficiëntie en COPD hebben meer kans op de infectie.
Contact met water of aarde in de tropen (berucht zijn Zuidoost-Azië en Noord-Australië, maar de infectie komt ook elders voor), met name tijdens het regenseizoen.
Zoek naar strooihaarden, met name ook cutane abcessen.
Bloedkweken, sputumkweek, urinekweek; in geval van cutane abcessen cito gramkleuring en kweek.
X-thorax, gerichte beeldvorming bij vermoeden van abceslokalisaties.
Ceftazidim 3dd 1 g of meropenem 3dd 1 g. Behandel tenminste 10 dagen, gevolgd door orale eradicatietherapie.
Geef feedback
Indien u vragen of opmerkingen heeft over de inhoud van deze pagina kunt u hier feedback geven aan de redactie van Het Acute Boekje.