Intoxicaties met calciumantagonisten zijn potentieel levensbedreigend, dit geldt met name voor diltiazem en verapamil. Bij preparaten met vertraagde afgifte kunnen de symptomen na uren nog optreden of verergeren.
Het klinisch beeld bestaat uit wisselende mate van cardiogene shock en perifere vasodilatatie. Ook wordt misselijkheid, braken, bewustzijnsdaling, insulten, longoedeem en hyperglycemie gezien.
Vitale functies: bradycardie hypotensie, tekenen van cardiogene shock
Huid en slijmvliezen: vertraagde capillaire refill
Bedside echo cor: bradycardie en verminderde contractiliteit
Gezien het toxisch potentieel moeten maatregelen ter vermindering van absorptie worden overwogen. Bij vroege presentatie maagspoelen overwegen, voorts actieve kool toedienen, dit te herhalen elke 3-4uur bij preparaten met vertraagde afgifte. Indien veilig en toepasbaar valt ook darmspoeling (PEG) te overwegen.
Behandeling van een cardiogene shock ten gevolge van een calciumantagonist intoxicatie bestaat uit resuscitatie en toediening van calcium. Bij ernstige toxiciteit is dit niet afdoende en zal vasopressie en inotropie noodzakelijk zijn. Vermeldenswaardig is vroegtijdig starten met hoog gedoseerde intraveneuze insulinetherapie (positief inotroop) en ventriculaire pacing (positief chronotroop). Bij therapieresistente calciumantagonist intoxicaties moet worden overlegd met een behandelcentrum voor extra corporele membraan oxygenatie en intra aortale ballonpomp.
Voor specifieke adviezen en adviezen bij mengintoxicaties wordt verwezen naar stofmonografieën van het NVIC en toxicologie.org.
Geef feedback
Indien u vragen of opmerkingen heeft over de inhoud van deze pagina kunt u hier feedback geven aan de redactie van Het Acute Boekje.