Cocaïne is een indirect sympathicomimeticum dat de heropname van noradrenaline remt. Gebruik ervan is geassocieerd met het optreden van een geagiteerd delier dat in extreme gevallen dodelijk kan verlopen door optreden van hyperthermie en cardiovasculaire complicaties zoals myocardinfarct, intracraniële bloeding en aortadissectie. Daarnaast is cocaïne op de korte termijn geassocieerd met coronair spasmen en bij chronisch gebruik ook met premature atherosclerose. Bij jonge mensen (meestal mannen) met cardiale pathologie (pijn op de borst, ritmestoornissen) dient cocaïne als oorzaak te worden overwogen. Co-ingestie met alcohol verlengt het effect (vanwege de vorming van een actieve metaboliet) en versterkt de cardiotoxiciteit. Co-ingestie met dempende middelen zoals benzodiazepines en opiaten kan een cocaïne intoxicatie maskeren. Antagonisten van dempende middelen (flumazenil en naloxon) dienen daarom met grote terughoudendheid te worden toegepast.
Sympaticomimetisch: agitatie, tachycardie, hypertensie, lichtreactieve mydriasis, transpireren.
Voor de opvang van de geïntoxiceerde patiënt verwijzen wij allereerst naar 'De eerste opvang van een (potentieel) geïntoxiceerde patiënt' en de hoofdstukken van de desbetreffende problemen.
Behandeling is gericht op de diagnostiek en snelle behandeling van een geagiteerd delier en cardiale complicaties. Adequate sedatie met benzodiazepinen (diazepam 2,5-5mg intraveneus; midazolam 5mg intraveneus, te herhalen op geleide van klinisch beeld) vormt daarbij de hoeksteen van de behandeling. Dit zal niet alleen agitatie maar ook sympaticomimetische verschijnselen (hypertensie, tachycardie en hyperthermie) doen verminderen. Bij cardiale complicaties kan gehandeld worden conform de geldende richtlijnen. Voor specifieke adviezen wordt verwezen naar stofmonografieën van het NVIC en toxicologie.org.
Geef feedback
Indien u vragen of opmerkingen heeft over de inhoud van deze pagina kunt u hier feedback geven aan de redactie van Het Acute Boekje.