ARDS is een pulmonale uiting van een systemische inflammatoire respons. Er is sprake van acuut diffuus inflammatoire schade aan de long die leidt tot een verhoogde permeabiliteit van de longvaten resulterend in een inflammatoir exsudaat waardoor een sterk verminderde diffusie capaciteit met hypoxemisch respiratoir falen tot gevolg.
De definitie van ARDS volgens de Berlin criteria (2013):
- Acuut ontstaan (<1week)
- Hypoxemie, zich uitend in een PaO2/FiO2-ratio <300mmHg
- Bilaterale diffuse infiltraten op CT of X-thorax
- Geen aanwijzingen voor hartfalen of overvulling
- Aanwezigheid van een uitlokkende factor (trauma, sepsis)
De ernst van de ARDS wordt bepaald door de mate stoornis in de oxygenatie, uitgedrukt in de PaO2/FiO2-ratio (bij PEEP ≥ 5cmH2O).
- Mild: P/F-ratio 200-300mmHg
- Matig: P/F-ratio 200-100mmHg
- Ernstig: P/F-ratio <100mmHg
Andere oorzaken van hypoxemisch respiratoir falen dat op de CT of thoraxfoto moeilijk te onderscheiden is van ARDS:
- acuut cardiogeen longoedeem
- pneumonie
- diffuse alveolair hemorrhage (zoals bij goodpasture)
- inflammatoire of auto-immuunziekten die eveneens diffuse alveolar damage veroorzaken zoals organiserende pneumonie, acute eosinofiele pneumonie of pulmonale vasculitiden.
Een uitlokkende factor (zie boven) in enkele uren tot 72 uur voorafgaand aan het ontstaan van de respiratoire insufficiëntie.
ABCDE-beoordeling bij acuut respiratoir insufficiënte patiënt:
- B (breathing) speciaal aandacht voor symptomen passend bij respiratoire insufficiëntie: tachypneu, cyanose, neusvleugelen, gebruik hulpademhalingsspieren en intrekkingen.
- Verder: onrust, angst, bewustzijnsdaling.
Aanvullend onderzoek tractus respiratorius: roze sputum, bij auscultatie diffuus crepiteren maar vaker weinig hoorbare bijgeluiden.
Geef feedback
Indien u vragen of opmerkingen heeft over de inhoud van deze pagina kunt u hier feedback geven aan de redactie van Het Acute Boekje.